Voetbalvereniging Holthees - Smakt

VV Holthees-Smakt is een samenwerking tussen niet alleen twee gemeente (Venray en Boxmeer) maar ook tussen twee provincies (Limburg en Noord-Brabant). Het hoogste niveau wat de club ooit heeft gehaald is de vierde klasse.

26 juli 1936 is er in een zaaltje van koster Nellen, het huidige Pelgrimshuis, te Smakt, een voetbalvereniging opgericht, onder de naam: R.K. Voetbal Vereniging Holthees. Kortweg: v.v. Holthees. In Smakt nabij de hoge overweg (Loobeek) ontginnen de voetballers van het eerste uur een stuk grond: het eerste veld, zij het dat het een zandvlakte betrof. De uitrusting uit die dagen valt nauwelijks te vergelijken met die van nu. De schoenen hebben harde neuzen en “spijkernoppen”. Trico’s zijn er niet, maar allemaal een zelfde blouse viel te regelen. Aanvankelijk speelde men in de 3e klasse van de Limburgse Bond.
Tijdens de 2e wereldoorlog is het archief verloren gegaan. Door samenloop van omstandigheden is aan het einde van de oorlog de voetbalclub op sterven na dood. Met als hoofdreden natuurlijk de oorlog van 1940-1945. Ook is het een komen en gaan van boerenknechten en het vertrek van leden naar de club van “Servaas”, hetgeen zeer nadelig is voor de v.v. Holthees.
Na de oorlog nemen een aantal jongens de draad weer op, organiseren wedstrijdjes en spelen met de gedachte om weer georganiseerd te gaan voetballen. In 1947 wordt de voetbalvereniging nieuw leven in geblazen. Op voorspraak van Wiel Rutten werd besloten de naam “Excelsior” aan te nemen, met als clubkleuren: Blauw/Wit. (De kleuren van O.L.V. Zeven Smarten). De naam “Excelsior” is echter nooit door de K.N.V.B. geaccepteerd, omdat er al zo veel clubs met deze naam waren. In 1947 reist een delegatie van het bestuur af naar Breda, om daar voor aansluiting bij de K.N.V.B. afdeling Noord Brabant te bepleiten. Het belangrijkste argument hiervoor is, dat men in de Limburgse Bond veel verder moest reizen. Het verzoek werd ingewilligd.


Kampioenselftal 1947
Achterste rij: K. Fleuren, G. Kersten, V. Kersten, Fr. Kersten en P. Philipsen.
Middelste rij: H. Philipsen, G. Bastiaans en P. Kersten.
Voorste rij: J. Bonants, M. Gommans en W. Rutten.

Nog in dat jaar werd men kampioen en promoveerde naar de 2e klasse.
De grootste zorg in de naoorlogse dagen is het bij elkaar krijgen van de nodige financiële middelen. Subsidies bestonden toen nog niet. Dan werd er geleend bij de toneelclub, dan weer worden er bonnen aangevraagd voor een bal (1948). Dit alles was geen belemmering voor een goede prestatie in het seizoen 1948-1949. Weer werd er een kampioenschap behaald met promotie naar de 1e klasse.

Ook in het seizoen 1949-1950 werd er een kampioenschap binnengehaald, maar een promotie naar de K.N.V.B. zat er helaas niet in.
Ondanks het feit, dat men één praktische en één theoretische training per week had, bleef lang onduidelijk, wie de ‘baas’ was tijdens trainen en wedstrijden. In een ledenvergadering van 1948 kwam de vergadering tot de conclusie, dat dit ‘de aanvoerder’ moest zijn.
In het begin van de jaren 50 waren veld, ballen, goals en trico’s vaak onderwerp van discussie. In 1954 kon de voorzitter desgevraagd mededelen: “Er zijn 4 speelbare ballen en nog 2 in de maak”. Behalve met het voetbal van het 1e, het degradeerde eind 1954-1955 naar de 2e klasse, gaat het ook steeds slechter met het voetbalveld. Het veld ligt dan al op de huidige locatie en leek meer op een zandvlakte, dan een voetbalveld.
Het overtollige gras bij de hoekvlaggen werd van tijd tot tijd gemaaid met paard en maaimachine.
De eerste plannen om iets aan de belabberde staat van het voetbalveld te doen, waren er vanaf het begin van de jaren 50. In het seizoen 1958-1959 werd uiteindelijk het veld vernieuwd.
In dat seizoen werden de wedstrijden gespeeld in Geijsteren, door een fanatieke lichting spelers. Zij behaalden het kampioenschap. Na de kampioenswedstrijd tegen Volharding 2, begonnen de blauw/witten aan een serie promotiewedstrijden en promoveerden naar de 1e klasse.
Juist in deze klasse moest men ver Brabant in, dus was het niet verwonderlijk, dat men in 1965 een aanvraag deed voor de Limburgse Bond.

In 1966 werd “Excelsior” als het ware in het nieuw gestoken. Eindelijk is het stenen kleedlokaal klaar. Nieuw was ook, dat men een betaalde trainer kreeg, die de spelers nieuw leven inblies. Om in de wintermaanden te kunnen trainen, werd er in 1967 veldverlichting in gebruik genomen.
In het seizoen 1971-1972 moest de vereniging uitwijken naar Overloon, in verband van de aanleg van twee nieuwe velden, die in 1973 in gebruik werden genomen, na inzegening door pater Ludovicus.

Achterste rij: N. Wijnhoven, P. Logtens, M. Volleberg, J. Kersten, G. Kersten, Th. Gommans, H. Wijenberg en J. Philipsen.
Voorste rij: W. Versteegen, G. Versteegen, J. Fleuren, P. Kersten en J. Philipsen.

In het seizoen 1974-1975 startte “Excelsior” met 3 senioren elftallen, voor het eerst in haar bestaan. Het 1e elftal werd dat seizoen kampioen en promoveerde naar de 1e klasse afd. Limburg.

Het feest van het 40-jarig bestaan was nog maar nauwelijks voorbij, of er kondigde zich een nieuw heugelijk feit aan: Het 1e elftal werd kampioen en promoveerde naar de 4e klasse K.N.V.B.
Dit succes gaf een nieuwe impuls aan de club.
In het seizoen 1980-1981 nam men met 4 elftallen deel aan de competitie.
Na een verblijf van negen seizoen in de 4e klasse K.N.V.B. viel in 1986 het doek en degradeerde het eerste elftal naar de 1e klasse afd. Limburg.
In 1978 kreeg het sportpark zijn officiële naam: “De Halt”.
Na een brand in de kleedlokalen, gaf de gemeente toestemming voor nieuwbouw van de kleedaccommodatie, dit tegen het bestaand jeugdgebouw. Als Volharding onze elftallen een half seizoen gastvrijheid had verleend, werd de nieuwe accommodatie op 14 november 1983 in gebruik genomen. De houten kleedlokalen werden afgebroken en het oude stenen gebouw gerenoveerd.
Het seizoen 1987-1988 werd er een nieuw hoofdstuk aan het al rijke verleden toegevoegd. Nadat zich voldoende liefhebsters hadden aangemeld, werd er gestart met een dameselftal, o.l.v. trainer Teng Volleberg.

Vermeldenswaardig is ook, dat op 26 mei 2001 Sjakie Janssen, na 25 jaar in het eerste elftal te hebben gepeeld, afscheid nam van het actieve voetbal en verder verbonden bleef aan het eerste elftal, maar dan in de rol van leider. Deze rol zou hij ook nog eens 13 jaren met veel inzet vervullen.

De laatste decennia heeft de club echter de meeste seizoenen in de vijfde en zesde klasse gebivakkeerd. Het seizoen 2007-2008 was een hoogtepunt. Onder leiding van Hans Winkelhag wisten de mannen het kampioenschap in de zesde klasse te behalen waarna promotie naar de vijfde klasse een feit werd. 3 Seizoenen lang heeft de club daarna in de vijfde klasse gevoetbald, in het seizoen 2010-2011 degradeerde vv Holthees-Smakt weer naar de zesde klasse. Sinds het seizoen 2015-2016 is de zesde klasse komen te vervallen in sectie Zuid II waardoor de club vanaf dit seizoen weer terug is in de vijfde klasse.

De andere elftallen van de club spelen in de onderafdelingen. Hoogtepunten in de afgelopen jaren waren het kampioenschap van het tweede elftal in het seizoen 1999-2000, 2001-2002 en2012-2013 evenals het kampioenschap van het derde elftal in het seizoen 2014-2015. In het seizoen 2016-2017 werd v.v. Holthees-Smakt Dames 1 kampioen in de 6e klasse.
Sinds het seizoen 2011-2012 is er een samenwerking gestart met SSS’18 (Overloon). Binnen deze samenwerking zullen de jeugdspelers uit Holthees en Smakt hun opleiding genieten bij SSS'18. Daarnaast heeft de voetbalvereniging Holthees-Smakt sinds het seizoen 2013-2014 ook een dameselftal.
In 2017-2018 heeft vv Holthees-Smakt drie seniorenelftallen, één vrouwenelftal en één veteranenelftal. Het eerste elftal speelt in de vijfde klasse K.N.V.B. Dames 1 speelt na het behalen van het kampioenschap vorig seizoen nu in de 5e klasse. De overige elftallen spelen in de zesde klasse onderafdeling. De veteranen spelen niet in competitieverband maar spelen tegen andere veteranenelftallen uit de omgeving.